Allaha doğru ilahî bir yolculuğa çıkan veya çıkmak isteyen bir sâlik için sırat-ı müstakîm şeklinde adlandırılan doğru yolu tanımak ve bu yol üzerinde nasıl hareket edileceğini bilmek bir zorunluluktur. Bu aynı zamanda Allaha doğru ilahî bir yolculuğa koyulmuş olan sâlik için en büyük nimet ve son derece önemli bir başarıdır. Nitekim O, Resûl-u Ekrem hakkında şöyle buyurmaktadır: Gerçekten sen, gönderilen (elçi)lerdensin. Dosdoğru olan bir yol üzerinde. Elbette doğru yol, nimetlerin kaynağına ve kendisinden başka bir nimetin bulunmadığı nimete ulaştırması bakımından en büyük nimettir. Acaba yüce Allahın yakınlığını elde etmekten, Onun cömert yüzüne tanıklık etmekten, cemâlinde seyre koyulmaktan, Onu görmekten, Onun yüzünde yok olmaktan ve Onun ebediliğiyle ebedilik kazanmaktan daha büyük bir nimet olabilir mi?