gitti, tezgahın başında durdu bir ayne için çerçeve yapacaktı pusu dağıtsın diye alemin üzerinden gitti, hicranı oldu, maviyi gördü geçti içinden dalgaların, koruganların kara günlerin kırılgan ritimlerinden havada bir uğultudur, kurşun gibidir ağır martıların haykırışları deniz savaşları geçiyorken günün kanayan yüreğinden akşam hiç yetmedi zaten yıldız çıkmadı bereketi bitti gündüzün bırakıp gitti güneşlerin ve güllerin ardından devrime bıraktı beni.